Ten artykuł jest efektem naszych wspólnych wysiłków z polishdiyprojects.pl
Link Aggregation jest techniką łączenia grupy pojedynczych łączy Ethernet. Zwiększa to przepustowość i poprawia niezawodność. Zwiększa również odporność na błędy. LAG są najczęściej używane do łączenia urządzeń wymagających dużej przepustowości z siecią szkieletową. Mogą być jednak wykorzystywane do łączenia przełączników rdzeniowych i przełączników dystrybucyjnych.
Kiedy użytkownik chce wdrożyć przełącznik agregacji sieci, będzie chciał się upewnić, że posiada prawidłowe informacje. Przełączniki agregacyjne są zwykle zlokalizowane w centrum sieci. Zarządzają one danymi z niższych warstw, przetwarzają translację adresów IP i zabezpieczenia oraz zapewniają lokalne przetwarzanie routingowe. Pojedynczy przełącznik nie będzie wystarczający dla sieci z dużą liczbą urządzeń. Do obsługi sieci z kilkoma urządzeniami może być wymagany przełącznik ośmioportowy.
Pierwszym krokiem do wdrożenia Link Aggregation Group (LAG) jest określenie portów Actor. Port Actor jest portem na przełączniku, który będzie służył jako punkt połączenia dla urządzenia. Po określeniu tego, nadszedł czas, aby utworzyć port-channel. W przypadku większości przełączników, port-channel zostanie utworzony poprzez połączenie pary przełączników.
Po utworzeniu kanału portowego należy skonfigurować statyczny lub dynamiczny LAG. Statyczne LAG będą działać natychmiast i wymagają tych samych ustawień kontroli przepływu. Jednak dynamiczny LAG wymaga, aby oba urządzenia mogły obsługiwać LACP.
Jeśli wybierzesz statyczny LAG, użyty zostanie ten sam tryb dupleksu i ten sam numer portu zostanie wybrany jako port aktywny. Następnie można użyć identyfikatora VPC, aby znaleźć, które porty należą do tego samego LAG. Pozwoli to na sparowanie przełączników, aby umożliwić pakietom dotarcie do podłączonych urządzeń.
Podczas implementacji dynamicznej LAG należy określić priorytet systemowy. LACP dostosuje zagregowane łącza tak, aby każdy port utrzymywał spójny status. Dodatkowo trzeba będzie dodać interfejsy członkowskie do channel-group.
Dodanie LAG do sieci nie tylko zwiększy całkowitą dostępną przepustowość, ale także zwiększy redundancję sieci. Gdy łącze ulegnie awarii, pozostałe porty automatycznie zrównoważą obciążenie danymi. Dodatkowo, protokół Link Aggregation Control Protocol (LACP) będzie monitorował łącza i przeprowadzał wykrywanie błędów warstwy łącza. Dzięki temu będziesz mógł zapewnić, że wydajność Twojej sieci pozostanie stabilna.
Niektóre z zalet przełącznika agregacji sieci obejmują możliwość zagwarantowania routingu pakietów między podsieciami oraz zarządzanie multicastami. Te cechy są krytyczne dla każdego przedsiębiorstwa. Ponadto, przełączniki te zapewnią izolację sieci, politykę w czasie rzeczywistym oraz mechanizmy bezpieczeństwa.
Przełącznik NETGEAR Insight Managed jest doskonałym przykładem przełącznika agregacyjnego. Korzystając z tego przełącznika, można skonfigurować LAG dla pojedynczego przełącznika, przełącznika partnerskiego lub obu. Co więcej, można wyświetlić skonfigurowany LAG na samym przełączniku.
Przełącznik agregacyjny ma również możliwość wyboru przełącznika warstwy 3, który zapewni dostęp do rdzenia sieci. Funkcja ta może być przydatna w przypadkach, gdy przewodowa część sieci doświadcza problemów z zasięgiem.