Artykuł przygotowany z myślą o naszych czytelnikach, dzięki współpracy z rozrobka.pl
Agregacja łączy to praktyka łączenia wielu łączy Ethernetowych na przełączniku i podłączania urządzeń do siebie w celu zwiększenia przepustowości i odporności na błędy. Pozwala to również na dodanie łącza zapasowego w przypadku awarii łącza podstawowego. Typowa konfiguracja obejmuje podłączenie serwera lub urządzenia NAS do przełącznika lub wieloportowego punktu dostępu WiFi. Konfiguracja ta jest zwykle realizowana przy użyciu protokołu LACP, który pozwala na stopniową degradację w przypadku awarii pojedynczego łącza.
Aby skonfigurować zagregowany interfejs Ethernet, należy określić numery portów i kanał portów. Numery portów służą do identyfikacji, które łącza w grupie są aktywne. Można to zrobić wpisując odpowiedni numer portu w panelu nawigacyjnym. Po ustaleniu numerów portów można ustawić wymaganą prędkość łącza. Po prawidłowym skonfigurowaniu porty w agregatorze będą działać jako jedno logiczne łącze, a Ty możesz ręcznie sterować ruchem do każdego portu.
Aby skorzystać z tej funkcji, należy najpierw włączyć protokół Link Aggregation Control Protocol (LACP). Użycie LACP pozwala na automatyczne wykrywanie i rozwiązywanie błędów warstwy łącza, zapewniając, że tylko łącze o wyższym priorytecie jest dostępne do przekazywania pakietów. Jednak urządzenia zabezpieczające mogą nie obsługiwać LACP i może być konieczne ręczne skonfigurowanie funkcji ochrony łącza LACP, aby upewnić się, że przełącznik nie utraci ruchu w wyniku tej awarii.
Istnieją dwa rodzaje ochrony łącza LACP, które można ustawić globalnie lub na każdym urządzeniu. Wersja globalna jest konfiguracją nieodwracalną. Dodanie tego typu konfiguracji automatycznie zapobiegnie utracie ruchu przez sieć, choć nie będzie ona w stanie obsłużyć obciążenia.
Alternatywnie można skonfigurować rewersyjną konfigurację ochrony łącza LACP, która zmieni status nowego łącza zaraz po jego dodaniu. Jednak spowoduje to zastąpienie ustawienia nonrevertive i trzeba będzie to zaimplementować zarówno po lokalnej, jak i zdalnej stronie łącza.
Jedną z zalet tej technologii jest to, że można ją skonfigurować na jednym przełączniku. Przełącznik ten jest podłączony do urządzenia agregującego, którym może być centralny przełącznik rdzeniowy. W większości przypadków konfiguracja odbywa się na przełączniku Insight Managed. Podczas pracy przełącznik może przypisać wszystkie sieci VLAN w sieci do LAG.
Gdy łącze jest już włączone, zagregowane łącze zapewnia szybką regenerację, gdy łącze ulegnie awarii. LAG to także łącze, które jest monitorowane i zarządzane w czasie rzeczywistym. Na przykład, łącze może być skonfigurowane do pasywnego przesyłania PDU. Kolejną zaletą jest możliwość skonfigurowania automatycznego dodawania linków do łącza, jeśli nie są one jeszcze w grupie.
Podczas konfigurowania agregacji łączy należy sprawdzić, czy wszystkie łącza w grupie są tego samego typu Ethernet. W przeciwnym razie mogą wystąpić pakiety poza kolejnością, co może powodować poważne problemy w wielu aplikacjach. Dodatkowo można skonfigurować zestawienie okresowe, które będzie uruchamiane co kilka sekund lub nawet kilka minut.